INSTYTUT im. JERZEGO GROTOWSKIEGO we Wrocławiu
Spektakl teatralny o wiedzy, mądrości i historii kobiet. Artystyczna rehabilitacja CZAROWNICY. Próba odpowiedzi na pytanie: Jaką korzyść może przynieść współczesnej kobiecie i ludziom w ogóle ‘odczarowanie’ pojęcia ‘czarownica’? Temat zgłębiany w wymiarze duchowym i etycznym… Czarownicom należy się pogrzeb – rytuał dziadów lub bab raczej…
IDEA
Czarownica, rozpatrywana jako archetyp, jest szczególnie istotnym aspektem osobowości kobiety. Jeżeli czarownica łączy się z siłą, urodą, brzydotą, seksem, aseksualnością, menstruacją, magią, naturą, księżycem, kotem, nocą, ze strachem, odwagą, z ziołami, urokami, wolnością, niezależnością i z wyraziście wypowiadanym ‘JA’… jako figura symboliczna wpływa na proces samookreślenia siebie jako kobiety. Czarownica jest nam – kobietom potrzebna, że kiedy dokona się receptywne przeobrażenie pojęcia ‘czarownica’, kobiety uzyskają większy dostęp do wypieranych przez wieki aspektów swojej osobowości, stanowiących o ich sile, wolności osobistej i (bez wartościowania) odmienności od płci męskiej. Kobieta i mężczyzna to zupełnie inne istoty. W momencie, kiedy obie strony będą umiały wyraziście dookreślić się w ramach własnej płci, dopiero wówczas mamy jako ludzkość szansę na prawdziwy dialog i dopełnianie.
To ważne, że mężczyźni w naszej kulturze mają łatwy dostęp do rownoległego archetypu. Czarownik nie jest bowiem ani dobry ani zły, jest za to silny, mądry, potężny i magiczny. Spektakl mówi, że również Czarownicy nie powienien dotyczyć dualizm dobro-zło. Czarownica jest jak natura, zachwycająca i nieprzewidywalna…
Czarownica, ściśle związana z Ziemią, z jej cyklami, z żywiołami, z ziołami i magią księżyca wyraża ideę głębokiej ekologii. Zrehabilitowana postać czarownicy pomaga nam ludziom zapomnieć na chwilę o szaleństwie konsumpcjonizmu i wyizolowania jednostki wśród tłumu. Czarownica buduje kręgi wraz ze swymi siostrami i braćmi. W kręgu nie ma relacji hierarchicznych, wszystkie ogniwa budują tę samą strukturę z tą samą siłą.
Czarownica w końcu jest piewczynią tradycji, uczy nas szacunku do mądrości starszyzny. Mądrość w jej przypadku ściśle związana jest z wiekiem a młoda czarownica z wielkim respektem odnosi się do nauk swej Babci. W przypadku Czarownicy nie jest też ważne, czy jesteśmy piękne (piękni) czy brzydkie. Każde nasze oblicze może mieć bowiem wielką moc.
Spektakl porusza te kwestie. Najistotniejszą formą budowania poszczególnych scen jest krąg. Ukazuje również przerażający aspekt historyczny czarownicy, czyli przemoc jakiej doznawały kobiety oskarżane o czary. Łączy baśniową postać z wizerunkiem współczesnej kobiety i szuka tego, co mogą mieć wspólnego.
[youtube_sc url=”https://www.youtube.com/watch?v=V81abblPIBQ”]
